چرخه ی عمر یک باتری سرب اسید

در فاز فرمتینگ ، صفحات در شرایط اسفنج-گونه هستند که با مایه الکترولیت احاطه شده اند. فراوری صفحات الکترودی که بسیار به چلاندن و رها کردن مداوم یک اسفنج سفت شباهت دارد، جذب الکترولیت را ممکن می کند. به محض فعال سازی الکترولیت ، ظرفیت به تدریج افزایش می یابد.

فرمتینگ، در باتری های دیپ سایکل بسیار مهم است. باتری های دیپ سایکل ، به 20 الی 50 چرخه کامل احتیاج دارند تا به قله ظرفیت برسند که این فرایند break-in نامیده می شود. در باتری های استارتر این مسئله چندان اساسی نیست و به این فعال سازی احتیاج ندارند. قابلیت  cranking کامل از ابتدا میسر است، با اینکه CCA تا حدی با فرمتینگ در استفاده های اولیه بهبود می یابد.

یک باتری دیپ سایکل 100 تا 200 سیکل را قبل از نزول تدریجی  به کاربر تحویل می دهد. تعویض باتری هنگامی که ظرفیت به 70 تا 80 درصد سقوط می کند باید صورت گیرد. برخی از کاربرد ها ، آستانه ظرفیت کمتری را ممکن می سازند اما برای تعویض، هیچ گاه ظرفیت نباید از 50 درصد کمتر گردد.

برای نگهداری باتری سرب اسید در شرایط مناسب، باید یک شارژ اشباع با دوام 14 تا 16 ساعت اعمال گردد. اگر سیکل شارژ این عمل را میسر نسازد، هر چند هفته یک بار باید به باتری شارژ اشباع داد. اگر به هیچ عنوان شارژ اشباع امکان پذیر نیست، باید باتری را در دمای متعادل نگه داشت و از دشارژ های عمیق خودداری کرد.

دلیل اولیه برای عمر چرخه­ ای کوتاه باتری های سرب اسیدی، کمبود ماده فعال است. به جز کمبود ماده فعال، عوامل دیگری هستند که باعث افت کارایی باتری های سرب اسیدی می شوند. این عوامل شامل خوردگی، پوسته پوسته شدن، اتصال کوتاه داخلی، سولفاته شدن و کاهش آب است که عمده این موارد را می توان با فرآیندهای کنترلی مناسب کاهش داد.